Frits Gierstberg is als curator verbonden aan het Nederlands Fotomuseum, waar vanaf 16 september de expositie ‘Bruce Davidson: American Photographer’ te zien is. Sinds de jaren vijftig legt Davidson zich toe op het fotograferen van mensen voor wie de ‘American Dream’ onbereikbaar lijkt en die zich staande proberen te houden in de samenleving. KIEKIE sprak Gierstberg over de manier waarop een expositie tot stand komt en waarom Davidsons werk juist nu actueel is.
© Bruce Davidson/Magnum Photos, Brooklyn, New York, 1959
Het Nederlands Fotomuseum is het eerste museum dat een groot retrospectief wijdt aan Bruce Davidson. Waarom is Davidson een belangrijke fotograaf en wat maakt zijn werk juist nu actueel?
”Davidson heeft fotoseries gemaakt die ons beeld van Amerika sterk hebben beïnvloed. Ik denk dan aan de Brooklyn Gang, East 100th Street en Subway. Ook al ken je zijn naam niet, de foto’s uit die series heeft iedereen wel een keer gezien – en anders is dit je kans. Davidson was in mensen geïnteresseerd en wilde clichés en vooroordelen weghalen door menselijkheid te laten zien en niet aan de buitenkant te blijven. Ik denk dat we dat in deze tijd heel goed kunnen gebruiken: fotografie die verbindt en die op een heel persoonlijk manier probeert begrip te kweken voor ‘de ander’. Tegelijkertijd maakte hij prachtige foto’s.”
Hoe is deze expositie tot stand gekomen en in hoeverre hebben u en het Nederlands Fotomuseum invloed op hoe de expositie er uit ziet?
”De tentoonstelling is gemaakt door een collega uit Madrid, Carlos Gollonet, een curator die werkt bij de culturele afdeling van MAPFRE (een grote Spaanse bank). MAPFRE maakt veel tentoonstellingen over beeldende kunst en fotografie en heeft een grote kunstverzameling. Bij elke tentoonstelling maken ze een prachtig gedrukt, dik boek, om jaloers op te zijn. Het Nederlands Fotomuseum heeft in het verleden al verschillende malen met hen samengewerkt, zoals bij de tentoonstellingen van Eugène Atget over het oude Parijs of The Brown Sisters van Nicholas Nixon. Die tentoonstellingen worden samen geproduceerd en wij passen hem aan aan de ruimte in Rotterdam. Gollonet is een zeer ervaren curator waar we blindelings op kunnen vertrouwen.”
© Bruce Davidson / Magnum Photos, Bessie Gakaubowicz, Cafetería Garden, Nueva York, 1973-1976
Door wie werd Davidson geïnspireerd en hoe zie je dat terug in zijn fotografie?
”De grote inspiratiebron voor Bruce Davidson was de Franse fotograaf Henri Cartier-Bresson, wiens werk eerder dit jaar uitgebreid in het Fotomuseum te zien was, in de tentoonstelling over Europa. Met name diens idee van ‘het beslissende moment’ stimuleerde hem in zijn beginperiode enorm. Opmerkelijk genoeg kun je dat bij Davidson maar in een enkele foto goed zien. Hij maakte weliswaar momentopnamen, maar hij stond letterlijk en figuurlijk veelal dichterbij de mensen die hij fotografeerde dan bij Cartier-Bresson het geval was. Daardoor is zijn werk intiemer, warmer en persoonlijker. Langzamer ook zou je kunnen zeggen, doordat hij veel met die mensen optrok en ze meer dan een keer bezocht. Cartier-Bresson maakte zijn foto en ging weer verder.”
Juist nu moeten we naar Davidson kijken, om te begrijpen wat er in Amerika gaande is
