Stefan Djordjevic (1987) is een onafhankelijke documentaire fotograaf en gevestigd in Belgrado, Servië. Hij werd geboren in Bor, een klein industrieel stadje in Oost-Servië. Na zijn verhuizing naar Belgrado voor zijn studie, veranderde zijn interesse van skateboarden naar film en fotografie. Hij studeerde cinematografie aan de faculteit voor dramatische kunsten en werkt momenteel als freelance filmregisseur aan films, commercials en videoclips. Welk media hij ook gebruikt, hij onderzoekt voortdurend de persoonlijke indruk van de hedendaagse sociale problemen en is op zoek naar verhalen die in de details verborgen zijn.
© Stefan Djordjevic
Wanneer en waarom ben je fotograaf geworden?
”De eerste keer dat ik een fotocamera in mijn handen kreeg was zeven jaar geleden, toen ik besloot me in te schrijven voor de filmuniversiteit, camera-afdeling. Daarvóór fotografeerde ik voornamelijk skateboarders met mijn vrienden. Tijdens het studeren werd mijn liefde voor fotografie groter en begon ik te experimenteren en te spelen met een oude analoge camera.”
© Stefan Djordjevic
Kun je ons meer vertellen over de serie ‘Bor’ en hoe het samen kwam?
”Bor is mijn geboorteplaats, waar natuurlijk van alles gebeurde. Ik was toen nog steeds aan het skateboarden, dus ik reisde vaak van Belgrado naar Bor om met mijn oude maatjes te skateboarden. Ik begon ze te fotograferen (serie “Kolos”) en alles wat er in onze omgeving gebeurde. Het was nooit gepland om er een fotografie-serie van te maken, of een essay van welke aard dan ook. Ik denk dat ik serieuzer naar fotografie ben gaan kijken toen ik voor de eerste keer een Instagram-profiel maakte. Toen heb ik geleerd om selecties en verhalen te maken van mijn foto’s.”
© Stefan Djordjevic
”Bor is een koper industriestad in Oost-Servië en het grootste deel van de bevolking werkt in de fabriek. Landschappen van Bor zijn surrealistisch. Toen ik een kind was, maakten we op die plaatsen hutten en bunkers, dus ik heb Bor nog nooit gezien als een echte stad. Ik heb altijd gevoeld dat er een soort ‘buiten de ruimte’-energie is, dus heb ik impulsief geprobeerd het te fotograferen. Ik wilde Bor niet via foto’s geografisch beschrijven, maar meer op een emotionele en subjectieve manier vastleggen.”
